مقدمه: تحقق یادگیری الکترونیکی مستم بررسی ابعاد مختلف آمادگی یادگیری الکترونیکی است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آمادگی استفاده از یادگیری الکترونیکی در دانشگاه علامه طباطبائی از نظر دانشجویان و اعضای هیئت‌علمی انجام شده است.
روش‌ها: این پژوهش، پیمایشی و جامعه آماری، کلیه اساتید و دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در سال 94-1393 بود. 150 نفر از دانشجویان با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و 50 نفر از اساتید با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گرد‌آوری داده‌ها پرسشنامه ارزشیابی آمادگی یادگیری الکترونیکی دانشگاه‌های ایران بود که روایی صوری و محتوایی آنها توسط متخصصان تأیید و برای بررسی پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد (75/0 و 79/0). تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف‌استاندارد) و استنباطی (تی‌تک نمونه‌ای و فریدمن) انجام شد.
نتایج: یافته‌ها نشان داد میزان آمادگی سخت (میانگین 60/3) و آمادگی کلی (میانگین 33/3) از نظر دانشجویان در سطح مطلوب و میزان آمادگی نرم (میانگین 07/3) در سطح متوسط است. همچنین اساتید مؤلفه‌های آمادگی نرم، آمادگی نظارت، هماهنگی و پشتیبانی و آمادگی کلی یادگیری الکترونیکی (میانگین به ترتیب 36/2، 98/1 و 81/2) را نامطلوب ارزیابی کردند ولی ارزیابی آنها در مؤلفه آمادگی سخت (میانگین 10/4) نشان می‌دهد که آنها وضعیت دانشگاه در این مؤلفه را مطلوب می‌دانند.
نتیجه‌گیری: ارزیابی یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌ها اطلاعات لازم در مورد نقاط قوت و ضعف این مراکز برای تحقق یادگیری الکترونیکی فراهم می‌آورد.
یادگیری الکترونیکی، آمادگی یادگیری الکترونیکی، آموزش، یادگیری، دانشجویان
مقاله: ارزیابی آمادگی استفاده از یادگیری الکترونیکی در دانشگاه علامه طباطبائی از دیدگاه دانشجویان و
کتاب پروژه های چندرسانه ای در آموزش
آمادگی ,یادگیری ,الکترونیکی ,دانشجویان ,میانگین ,استفاده ,یادگیری الکترونیکی ,استفاده از ,آمادگی یادگیری ,الکترونیکی در ,دانشگاه علامه ,دانشگاه علامه طباطبائی ,ارزیابی آمادگی استفاده ,آمادگی یادگیری الکترونیکی ,تحقق یادگیری الکترونیکی
درباره این سایت